tag:blogger.com,1999:blog-15765294657194849122024-03-18T20:26:11.714-07:00AycinAsnAycincncnhttp://www.blogger.com/profile/15160887352358546380noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-1576529465719484912.post-33339430113001675422010-07-10T03:16:00.000-07:002010-07-10T03:16:05.679-07:00Ney ?http://www.formspring.me/Aycincn<br />
<br />
Hadi bakalim.Aycincncnhttp://www.blogger.com/profile/15160887352358546380noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1576529465719484912.post-42365423424737687012010-02-07T17:32:00.000-08:002010-02-07T17:35:34.400-08:00acıtırken kanatmasalar keşke...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlLdSnaq9pNw82OsGozfVQB13bbbHi4VxrVG_CxJCJu-cnFVAhCyOqIBuSVp5LmEotdwfaVN27-ku3XeiPtOJtrrv9XT1RpD9y5NInfjBzcWmNij3aaC1fD7-5HHrCMMs3NsZkJV0eEEx0/s1600-h/untitled.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlLdSnaq9pNw82OsGozfVQB13bbbHi4VxrVG_CxJCJu-cnFVAhCyOqIBuSVp5LmEotdwfaVN27-ku3XeiPtOJtrrv9XT1RpD9y5NInfjBzcWmNij3aaC1fD7-5HHrCMMs3NsZkJV0eEEx0/s320/untitled.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5435680206187332818" /></a><br />ne zaman iki satır yazmaya kalksam<br />hep sana hep seni hep bizi yazıyorum<br />ne zaman bir kadeh alsam elime<br />hep sana hep seni hep bizi içiyorumAycincncnhttp://www.blogger.com/profile/15160887352358546380noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1576529465719484912.post-38614592367626634702010-02-07T17:30:00.000-08:002010-02-07T17:31:56.987-08:00Leyla ya<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcqhlW8vOxKpum71W5MCLKT39ZZOkvUvPCJhT_9sJPhJehc4_VqBRQUpF0j62YtJ8mpeIFuqq0d29F-lgCy0qYjUPzNlHhxD2IHIBMtKTTHXwsOq0vZ_8mjP4eTE4nJ0g_kAFP5SQsMfOA/s1600-h/untitled.bmp"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcqhlW8vOxKpum71W5MCLKT39ZZOkvUvPCJhT_9sJPhJehc4_VqBRQUpF0j62YtJ8mpeIFuqq0d29F-lgCy0qYjUPzNlHhxD2IHIBMtKTTHXwsOq0vZ_8mjP4eTE4nJ0g_kAFP5SQsMfOA/s320/untitled.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5435679306960351442" /></a><br />ne olursun yine leylam gitme uzaklara <br />düşürürler seni leylam belki tuzaklaraAycincncnhttp://www.blogger.com/profile/15160887352358546380noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1576529465719484912.post-91686951503993148802010-02-07T17:27:00.000-08:002010-02-07T17:29:21.127-08:00yine mi güzeliz, yine mi çiçek?<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi85kZMlrWiFtkco_RxxUX0cwLN-84JmVI8qEKx2LHy6XNoHJ_B4a7ZIk2Nt14WcacLFIX0JTKqzKX2VMd4ZsB36rxUVMVHPws0or_1MLU5Imt8r3cqWmBn0-36L57mmpzIwLdZCfXJNPOM/s1600-h/untitled.bmp"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi85kZMlrWiFtkco_RxxUX0cwLN-84JmVI8qEKx2LHy6XNoHJ_B4a7ZIk2Nt14WcacLFIX0JTKqzKX2VMd4ZsB36rxUVMVHPws0or_1MLU5Imt8r3cqWmBn0-36L57mmpzIwLdZCfXJNPOM/s320/untitled.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5435678636610858962" /></a><br />kur masayı madam despina <br />kirli beyaz muşamba örtüleri ser <br />çek sediri asmanın altına <br />yanında bir ince müzeyyen abla <br /><br />yine mi güzeliz, yine mi çiçek?Aycincncnhttp://www.blogger.com/profile/15160887352358546380noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1576529465719484912.post-74557747651457099922010-01-22T16:43:00.001-08:002010-01-22T16:43:32.302-08:00Buna ruh diyenler de var.Kayra;<br /><br />“İnsanlar ve tüm canlılardan iğreniyorum. Kendimden nefret etmekten yoruldum ve bu konuda hiçbir şey hissetmiyorum. Oksijenle alışverişi olan her yaratık midemi bulandırıyor. Gözkapaklarımı derime kaynak makinesiyle yapıştırmak istiyorum. Bir canlı daha görmemek için. Ellerimden ayaklarımdan korkuyorum. Kalabalıklardan korkuyorum. Tek istediğim bütün düşündüklerimi içinde barındıran beynimi bedenimden yırtıp uzay boşluğuna fırlatmak. Bedenim olmadan , sadece ve sadece var olduğumu bana hatırlatacak olan zihnimin uçmasını istiyorum. Buna ruh diyenler de var. İlgilenmiyorum isimlerle. Sadece hiçliğin içinde bedensiz bir zihin olmak istiyorum. Sadece bir düşünce olarak var olmak. “ <br /><br />hah işte(!)Aycincncnhttp://www.blogger.com/profile/15160887352358546380noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1576529465719484912.post-90508362264119150462007-01-25T08:16:00.001-08:002009-12-20T18:04:24.625-08:00kinyas ve kayraOnu görmek için altı saat yol almam gerekiyordu. Bir sabah, treni kaçırdım. Aşık olmaktan vazgeçtim. Kendinden vazgeçmenin ne olduğunu asıl ben bilirim. Benim adım Kaygusuz Abdal. <br />Az yedim, çok içtim. Hâlâ içiyorum, içki ayırmadım. Alkolü kendime yakıştırdım. Her türlü uyuşturucudan tattım. Bağımlılıktan nefret ettim. Gitmemi, terk etmemi engeller diye. Ne bir maddeye, ne de bir insana bağlandım. Sırf bunu kendime kanıtlamak için eroin kullandım, âşık oldum, ikisini de arkama bakmadan bırakıp gittim. Geçmişe tükürüp geleceği çiğnedim. Bugünü ise uyuyarak geçirdim. Benim adım Houdini. Dünyayı bir oyuncağa çevirdim. Ayak basmadığım yer kalmadı. Kalan varsa, onları da amuda kalkar geçerim! Duvarlara, bedenime resimler çizdim. Bir gün öyle gürledim ki önümde duran şarap kadehi çatladı. Şimdiyse ağlıyorum. Hepimiz için. Çünkü hiçbiri <br />işe yaramadı... <br />Gittim, caz dinledim. Duke Ellington'ın plağıyla kendilerini kesen kadınları gördüm... Benim adım yok. Çünkü ben yokum. Delir-dim. Yetmedi. Delirttim. İğrendirdim. Dünya bendim. <br /><br />Genel olarak normal olmadığımı düşünerek kendimi meşrulaştırıyordum. Anormalliğim o yaşlarda herkesin istediği şeylerden farklı hayaller kurmamla sınırlıydı. Yani bir şeyleri arzulayabiliyordum o sıralar. Gitmeyi, siyah giymeyi, bir kamerayla izleniyormuşçasına yaşamayı,dünyayı çözmeyi, hayata başlama vuruşunu yapanı keşfetmeyi ve yaşıtlarımın çok azının kurgulayabildiği benzer kavramları hayal ediyordum... Her zaman yalnız oldum. Yalnızlığı kendimi geliştirmenin tek yolu olarak gördüm. <br />çok uzaklarda kimliğimi büyük bir seremoniyle yaktıktan sonra gözlerimi kapatıp son nefesime kadar huzur içinde yaşayabileceğim bir yer olduğunu düşünüyordum. <br />Bütün bunları yazmak o kadar zor ki. Şu an bulunduğum noktada hiçbirinin olmadığım görmek... Aslında bu kadar yükselmek ya da alçalmak, daha doğrusu bu kadar ileri gitmek istememiştim hiçbir zaman. Aynaya bakıp kendini tanıyamamak, insanın kendi anılarını bir başkası yaşamış gibi anlatması, dünyanın kendisi dahil üzerindeki hiçbir şeye kayda değer bir var oluş nedeni bulamamak ve zihnin bedenden binlerce kilometre uzakta olması o kadar korkunç ki!Aycincncnhttp://www.blogger.com/profile/15160887352358546380noreply@blogger.com1